Aan wie ben jij loyaal door niet vol voor het leven te gaan?

“Als je nu denkt aan je moeder, waar om je heen zie je haar dan?” Deze zin opent de oefening die ik met moeders doe om te onderzoeken hoe zij zich verhouden tot de mensen om zich heen. En dan bedoel ik niet de kassière in de supermarkt, maar de ouders, partner en eigen kinderen.

Iedereen heeft een 3D weergave in zijn hoofd van zijn familie en de onderlinge verhoudingen. Deze weergave wordt al gevormd in de kindertijd. Veel patronen en sociaal gedrag is gebaseerd op dit plaatje in je hoofd. Mensen leren hiermee al vroeg bepaalde gedragspatronen te gebruiken en andere te vermijden.

Waar je je familieleden in je gedachten ziet en voelt, bepaalt je houding en communicatie met hen.Hoe meer verhalen ik van moeders hoor hoe minder verbaasd ik ben als een moeder, die verbinding met haar moeder mist, op die eerste vraag lang stil blijft. Want waar is mijn moeder eigenlijk?
Zoals ik in mijn vorige blog al schreef is zo’n moeder vaak niet vindbaar, niet beschikbaar en druk met háár moeder (oma).

Of, zoals ik deze week tegenkwam, een moeder die juist vlak voor haar neus stond: “benauwend.” En toen ik vroeg om moeder liefdevol en met respect een stapje terug te laten doen, schoot moeder (de cliënt in dit geval) vol in de weerstand. Ze voelt aan alles dat ze moeder wil steunen en opvrolijken en kan het niet over haar hart verkrijgen haar meer op afstand te zetten. Ik leg moeder uit dat iedereen zijn eigen last draagt en hoe zij alleen vol voor haar eigen leven kan gaan door de last van haar moeder dáár te laten. Uit liefde en respect voor haar moeder en zichzelf. Deze cliënt vindt het lastig tot ik haar vraag hoe zij het zou vinden als haar zoontje haar lasten zou helpen dragen. Ze schudt haar hoofd: “nee, hij mag vrij zijn.” In de stilte die dan valt is het vallende kwartje bijna hoorbaar.“
Hij mag vrij zijn… Mag jij ook vrij zijn?”
“Ja.”

Vanaf daar vallen de puzzelstukjes één voor één op hun plek en kan moeder de rust en ruimte die daardoor ontstaat voelen en vastpakken.

Kinderen zijn loyaal aan hun ouders, maar als je zó loyaal bent dat je niet beschikbaar bent voor je kinderen, wie help je dan?

Eén reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *